Το ΕΔΑΔ διαπίστωσε παραβίαση των απαιτήσεων του άρθρου 10 της Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Заголовок: Το ΕΔΑΔ διαπίστωσε παραβίαση των απαιτήσεων του άρθρου 10 της Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Сведения: 2018-08-07 11:04:13

Η απόφαση του ΕΔΔΑ της 19ης Ιανουαρίου 2017 στην υπόθεση Kapsis και Danikas κατά Ελλάδας (καταγγελία αριθ. 52137/12).

Το 2012, οι υποψήφιοι βοήθησαν στην προετοιμασία της καταγγελίας. Η καταγγελία κοινοποιήθηκε στη συνέχεια στην Ελλάδα.

Στην περίπτωση αυτή, εξετάστηκε επιτυχώς η καταγγελία των προσφευγόντων για την αστική ευθύνη για τη δημοσίευση ενός άρθρου εφημερίδας στο οποίο η επίσημη γυναίκα ονομάστηκε "εντελώς άγνωστη". Η υπόθεση αφορούσε παραβίαση των όρων του άρθρου 10 της Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

 

Επί της περιπτώσεως


Ο πρώτος αιτών ήταν δημοσιογράφος και πρώην ιδιοκτήτης ημερήσιας εφημερίδας, ο δεύτερος ήταν επίσης δημοσιογράφος και εργάστηκε στην ίδια εφημερίδα. Τον Δεκέμβριο του 2004 ο δεύτερος προσφεύγων δημοσίευσε ένα άρθρο στην εφημερίδα αυτή. Άρθρο τοποθετείται στη στήλη αφιερωμένη στα παρασκήνια πλευρά της πολιτικής σχετικά με το διορισμό του ηθοποιού RM στο συμβουλευτικό συμβούλιο για τις επιδοτήσεις του τμήματος θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Τον Απρίλιο του 2005, ο R.M. υπέβαλε αγωγή αποζημιώσεως στο Πρωτοδικείο Αθηνών εναντίον των δύο υποψηφίων και της συντάκτριας της εφημερίδας, υποστηρίζοντας ότι ήταν θύμα προσβολής και παραβίασης των προσωπικών της δικαιωμάτων.

Τον Ιούνιο του 2006, με τρεις κατηγορούμενους, εισπράχθηκε από κοινού ποσό 30.000 ευρώ υπέρ της RM. Το δικαστήριο σημείωσε ότι η χρήση των λέξεων "εντελώς άγνωστη" ξεπέρασε αποδεκτές επικρίσεις και δεν ήταν αντικειμενικά απαραίτητη για τον δημοσιογράφο να εκφράσει τη γνώμη του σχετικά με το διορισμό. Σημείωσε επίσης τη σημαντική συμβολή του ενάγοντος στο θέατρο και την παρουσίαση της χώρας στο εξωτερικό στον τομέα του πολιτισμού. Οι καταγγελίες κατά της απόφασης ήταν ανεπιτυχείς.


ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ


Όσον αφορά την τήρηση των απαιτήσεων του άρθρου 10 της σύμβασης. Η είσπραξη αποζημιώσεων από τους αιτούντες συνιστούσε παρέμβαση στο δικαίωμά τους για ελευθερία έκφρασης. Αυτή η παρέμβαση προβλέπεται από το νόμο και επιδιώκει τον θεμιτό σκοπό της προστασίας της φήμης ή των δικαιωμάτων των άλλων.

Η έκφραση "εντελώς άγνωστη", ληφθείσα στο πλαίσιο, ήταν μια κρίσιμη αξία που δεν απαιτούσε απόδειξη. Αυτή η έκφραση δεν ήταν χωρίς πραγματική βάση, δεδομένου ότι το RM, ο οποίος ήταν ένας ηθοποιός, δεν έχει γίνει στο παρελθόν, δεν είναι δημόσιο αξίωμα, και το άρθρο δεν είχε ως στόχο τη διάδοση των πληροφοριών με τη στενή έννοια του όρου, αλλά υπήρχε ένα μέρος της στήλης σχετικά με πίσω από τα παρασκήνια της πολιτικής ζωής, γνωστό για το λόγο αυτό με έναν σαρκαστικό τόνο, στον οποίο περιέγραψε ορισμένους πολιτικούς και πολιτικά γεγονότα. Τα δικαστήρια της χώρας δεν εξέτασαν προβληματικά σχόλια στο γενικό πλαίσιο της υπόθεσης, προκειμένου να εκτιμήσουν την πρόθεση των αιτούντων. Η έκφραση "εντελώς άγνωστη" ακολουθήθηκε στην πραγματικότητα από μάλλον καλοπροαίρετα σχόλια για το διορισμό του R.M. Εθνικά δικαστήρια έχουν την έκφραση από το πλαίσιό της και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φράση «δεν είναι γνωστό ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων» θα ήταν αρκετό για τη δεύτερη προσφεύγουσα της έκφρασης. Ωστόσο, ο ρόλος των εθνικών δικαστηρίων σε τέτοιες διαδικασίες δεν είναι μέλος σε επισημαίνουν οι συγγραφείς τι στυλ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κατά την άσκηση του δικαιώματός τους στην κριτική, δεν έχει σημασία πόσο σκληρή ήταν η κριτική. Αντιθέτως, πρέπει να εξετάσουν εάν το πλαίσιο της υπόθεσης, το δημόσιο συμφέρον και η πρόθεση του δημιουργού δικαιολογούνταν από την πιθανή χρήση κάποιου βαθμού πρόκλησης ή υπερβολής. R.M. διορίστηκε μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου για κρατικές επιχορηγήσεις σε θέατρα, οπότε ο ρόλος της ήταν ουσιαστικά πολιτικός, με δημόσιες ευθύνες και δεν μπορούσε να θεωρηθεί "απλώς ιδιώτης". Τα πρόσωπα που συμμετείχαν στην υπόθεση ενεργούσαν έτσι σε ένα δημόσιο πλαίσιο και το άρθρο αυτό ήταν μέρος της συζήτησης για ένα θέμα γενικού ενδιαφέροντος. Αφορά την RM. αποκλειστικά ως μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου. Ως εκ τούτου, έπρεπε να αναμένει ότι ο διορισμός της θα αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής εκ μέρους του Τύπου και θα μπορούσε να προκαλέσει σκληρή κριτική. Οι εκφράσεις που χρησιμοποίησε ο δεύτερος υποψήφιος δεν ήταν αδικαιολόγητα προσβλητικές. Τέλος, από τους εναγόμενους, συμπεριλαμβανομένων δύο αιτούντων, 30.000 ευρώ επιστράφηκαν από κοινού και εις ολόκληρον ως αποζημίωση στον R.M. Τα εθνικά δικαστήρια έλαβαν υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα της ζημίας που προκλήθηκε στον ενάγοντα, η κατάστασή του, την οικονομική θέση των κατηγορουμένων και τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, δεν πρόκειται σε λεπτομέρειες, αλλά είναι, για παράδειγμα, προέβη σε ανάλυση της οικονομικής κατάστασης των αιτούντων.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, οι ελληνικές αρχές δεν προσκόμισαν κανένα βάσιμο και επαρκή λόγο για να δικαιολογήσουν τη χορήγηση αποζημίωσης στη RM και η κύρωση αυτή δεν ήταν ανάλογη προς τον επιδιωκόμενο θεμιτό σκοπό. Η απόφαση σε μια αστική υπόθεση κατά των προσφευγουσών δεν πληρούσαν μια «επιτακτική κοινωνική ανάγκη» και, ως εκ τούτου, δεν ήταν αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία.


ΑΠΟΦΑΣΗ


Στην περίπτωση αυτή υπήρξε παραβίαση των απαιτήσεων του άρθρου 10 της Σύμβασης (εγκρίθηκε ομόφωνα).


ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ


Κατά την εφαρμογή του άρθρου 41 της Σύμβασης. Το Δικαστήριο επιδίκασε κάθε αιτούντα ευρώ 2.000 για ηθική βλάβη, η διαπίστωση της παραβίασης αποτελεί επαρκή δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη.

 

Добавить комментарий

Код

© 2011-2018 Юридическая помощь в составлении жалоб в Европейский суд по правам человека. Юрист (представитель) ЕСПЧ.