AİHM'nin 6 Haziran 2017 tarihli kararı Erdinç Kurt ve Diğerleri / Türkiye davasında (şikayet no: 50772/11).
2011 yılında, başvuranlar şikâyetin hazırlanmasında yardımcı olmuştur. Daha sonra şikayet Türkiye'ye bildirildi.
Durumda, tıbbi muayenenin sonuçlandırılması ile ilgili bir şikayet, doktorlara uygun profesyonel yardım sunup sunmadıklarını düşünmeden, sorumluluktan başarıyla çıkardılar. Durumda, İnsan Haklarının ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Sözleşme'nin 8. maddesinin şartlarının ihlali söz konusudur.
OLAYIN DURUMU
Başvuranlar evli bir çift ve iki operasyondan sonra engelli olan kızlarıdır. İlk operasyon özellikle ciddi bir doğumsal kalp hastalığının tedavisinde amaçlanmış, ikincisi ise ilk ameliyattan sonra ortaya çıkan komplikasyonun ortadan kaldırılması, ancak ciddi nörolojik hasara neden olmuştur. Ebeveynler, mahkemelerde tazminat davası açtılar ve ilk derece mahkemesi bir sınav emri verdi. Literatürün kapsamlı sonuçları, bu tip operasyonlarda komplikasyonların insidansı ve ölümcül sonuçların ayrıntılı bir değerlendirmesini içermiş ve doktorların ihmali olmadığı çok önemli riskler ışığında sonuçlanmıştır. Raporun yeterli açıklama sağlamadığını iddia eden başvurucular, ikinci bir uzman görüşü istemişlerdir, ancak başarılı olamamıştır.
HUKUK SORUNLARI
Sınavın sonuçlarının mahkemeler için gerekli olmadığına rağmen, bu sonuçların mahkemelerin yargı yetkisinin ötesinde olan teknik bilgileri etkilediğinden, bunların değerlendirmesi üzerinde belirleyici bir etkiye sahip olabilir. Sadece doktorların operasyon sırasında uygun profesyonel yardım sağladıkları tespit edilirse, olası riskler dikkate alındığında, ortaya çıkan zarar tedavinin öngörülemeyen bir sonucu olarak düşünülebilir. Aksi takdirde, herhangi bir cerrahi müdahale belirli bir risk derecesi gerektirdiğinden cerrahlar hiçbir zaman eylemlerinden sorumlu tutulamazlar.
Mevcut davada, uzmanlar, ameliyatın içerdiği riskten bağımsız olarak doktorların eylemlerinin zarara yol açıp açmayacağına karar vermelidir. Ancak, uzman görüşü bu konuya bile değinmedi. Elde edilen sonuçları yalnızca literatürün verilere dayanarak, risklerin varlığına işaret ettiğini ileri sürerek, sonuç, doktorların ameliyattan önce, ameliyattan önce ve sonra modern tıbbi standartlara uygun davranıp davranmadığını dikkate almamıştır. Herhangi bir spesifik verilere dayanmaksızın, ihmalin bulunmaması konusundaki uzman kararının bulguları, kanıtlardan çok bir olumlama olarak görülmelidir. Sonuç olarak, sonuç, teknik bakış açısının sunulmasını ima eden konuyla ilgili yeterli açıklama içermiyordu. Bu eksiklikle karşı karşıya kalan, davalı Devlet yetkilileri, başvuranların ikinci bir sınava girme talebi üzerinde harekete geçmemiştir. Buna göre, başvuranlar, hastanın fiziksel bütünlük hakkını korumaya yönelik gereklilikleri göz önünde bulundurarak mahkemelerden yeterli bir cevap almadılar.
KARAR
Sözleşme'nin 8. maddesinin (oybirliğiyle) gereklerinin ihlali gerçekleştirilmiştir.
TAZMİNAT
Sözleşmenin 41. Maddesinin uygulanmasında. Mahkeme, başvuranlara manevi tazminat olarak 7.500 Euro tazminat ödenmesine karar vermiş, maddi tazminat talebi reddedilmiştir.